Een toekomst op het water

Bloed, zweet en tranen
‘Het heeft liters bloed, zweet, tranen gekost en eindeloos veel geduld, maar dat was het meer dan waard,’ vertelt Joan Kramer, één van de bewoners. ‘Het idee voor Schoonschip was al jaren in ontwikkeling toen Buiksloterham werd aanwezen als plek om te experimenteren met circulair bouwen. Daar, in een zijkanaal van het IJ, wonnen we een tender voor een plek met dertig kavels, of beter gezegd dertig drijvende betonbakken, omdat we van alle ingediende plannen de hoogste duurzaamheidsambities hadden. Een aantal kavels vulden we in als twee-op-één-bak, zodat er nu 46 woningen zijn. We hebben met z’n allen één aansluiting op het elektriciteitsnet via een smartgrid en géén gas. Regenwater wordt opgevangen, afvalwater gefilterd en hergebruikt en alle energie komt van zonnepanelen en warmtewisselaars.’

Organische materialen
Bewoner Matthijs Bourdrez heeft gekozen voor hout, leemstuc en Marmoleum en ervaart met zijn gezin inmiddels aan den lijve hoe prettig een puur natuurlijk interieur is. ‘Zelfs bezoekers valt het op,’ vertelt hij. ‘Soms komen er mensen binnen die zeggen: ik weet niet wat het is, maar ik wil dit ook. Dat zit ’m dus echt in de organische materialen, die we heel zorgvuldig hebben geselecteerd. Wat ik extra mooi vind, is dat door het werken met dit soort eerlijke materialen de ambachten weer terugkomen. Het zijn namelijk geen instant doe-het-zelfproducten, die je zomaar even in elkaar schroeft, klikt of kit. Je moet ze handmatig met zorg en kennis aanbrengen. Mensen beseffen vaak niet dat de opkomst van het doe-het-zelven ontzettend slecht is geweest voor de duurzaamheid in de bouw. Er liggen wekelijks stapels kliklaminaat langs de stoepranden. Dat is milieubelastend spul dat allemaal in de verbrandingsoven gaat. Daar wilde ik echt vanaf.’